2 aylık oldun bile...
Zor zamanlar oldu, altını değiştirirken ağladın, iki ayağım bir papuca girdi, uykusuzluk, yorgunluk, zaman zaman açlıktı beni bekleyenler. Çoğu vakit, sen kucağımda iken yedim yemeğimi...
Öte yandan agu dedin, güldün, tatlı tatlı emerken seyrettim seni. Uyurken ve emerken o kadar masumdun ki dünyaları verdin bana. Sabırlı olmayı öğrettin, bağlanmanın en başka ve güzel halini de. Şu an 2 aylıksın, sana çok alıştım. Uyuduğum az vakitlerde gördüğüm rüyalarda bile sen varsın artık.
Yaklaşık 1o ay önce herşey bu resimle başladı. O zaman kalbin bile oluşmamıştı. Birkaç hücreden ibarettin. Bu teste bile ihtiyacım yoktu benim, hissediyordum varlığını, bilerek geciktirdim testi, keyfine vardım seninle aramızda olan bu sırrın, bir süre kimse bilmesin istedim. Sonra bu 2 çizgi ile sırrımızı ilk babayla paylaştık sonra babaanne, anneanne, yenge ve arkadaşlarla devam etti. Artık sır değildin.
Seni ilk ekrandan seyrettiğimizde anne karnında geçirdiğin 2. ayındaydın yine. Yanıp sönen bir noktadan ibaretti kalbin. O yanıp sönen ışık ile bir mucizeye tanık olduğumu anladım, heyecanlandım. Şimdi ise kollarımın arasında atıyor o kalp. Mucizemsin sen benim. Hergün şükretmemi sağlayan bir mucize...
Sonra 3.ayımızda doktora gittiğimizde ellerin ve bacakların da oluşmuştu, hareket ediyorlardı. En güzel anlardan biriydi yine bunlara şahit olmak. İple çeker olmuştum artık doktora gideceğimiz ve seni göreceğim vakitleri. Ama sen büyüdükçe sadece başın yada gövden sığıyordu ekrana ve anlayamıyordum bile nereye baktığımı, bu 2 resim çok anlamlı o yüzden benim için. Seni tamamen gördüğüm, gülmekten dolayı karnımın oynadığı ve bu yüzden doktorun resim almakta zorlandığı anlardı.
2.ayımızla birlikte sana aldığım ilk oyuncakla karşılaştığında o kadar mutlu oldun ki, gözlerinle dönenceyi takip etmeye çalışırken bir yandan gülücükler atıyordun. Dönencenin çaldığı ninni, babanın sana çaldığı ile aynı idi.
Müziği seviyorsun, baban sana org çalarken piyano sesiyle sakinleşiyorsun.
Evde ki tablolara bakmayı seviyorsun. Bazen kıskanmıyor da değilim. Bana bakmayıp onlara bakmayı tercih ettiğin için.
2. ayında aklıma gelenler ve sana yazmak istediklerimdi bunlar. 1. ayında acemiydi annen daha, sana ve anneliğine alışmaya çalışıyordu. O yüzden bu mektubu ilk ayın için de yazılmış kabul et.
Burada mektubumun sonuna gelirken, dileğim; bu mektupları sana ömrüm yettiğince yazabilmek ve senin hep sağlık, huzur ve mutluluk içinde olman...
Sevgilerimle
Annen
9 yorum:
Sevgiyi dolu dolu hissettiren bir mektup. Ne mutlu Can'a ki sevgi dolu bir ailede büyüyecek ve o da sevgi saçacak.
Pınar çok güzel yazmışsın...Cumartesi Can'a bayıldım ben.....Allah nazarlardan saklasın...
pinar... cok güzel.... benim bile okurken tüylerim diken diken oldu.... ve ayni zamanda, ben böyle birseyi akil edip canere mektuplar yazmadigim icin kizdim simdi kendime. ne güzel olurdu.... sizleri öpüyorum!
merhaba pınar... o kadar güzel anlatmışsın ki kendi hamileliğimi, testi ilk yaptığımdaki sevincimi, ultrason görüntülerinde oğlumu gördüğümde ne kadar heyecanlandığımı ve o minik mucizeyi ilk kucağıma aldığım anları hatırlattın bana. allah herkesin evladına sağlıklı, mutlu uzun bir ömür nasip etsin. bu arada ben can'ın hastası oldun. hergün bakıyorum sitene yeni resimleri var mı diye. 2. çocuğu mu istiyorum ne?
Pınarım, ne güzel yazmışsın öyle. Can çok şanslı bir bebek senin gibi bir annesi olduğu için; sen de çok şanslı bir annesin böyle çirkin bir çocucuğun olduğu için :))) Bir bakacaksın, Can kocaman olacak, okumayı yazmayı öğrenecek, bu sefer de o sana küçük küçük notlar yazacak belki de, yüzünü güldürecek... Sizi çok seviyorum, sevgiyle kucaklıyorum.
Can bende bayılıyorum duvarda ki resimleri devamlı incelemeye..Hergün baktığım halde bir sonraki gün hiç görmemişim gibi heyecanlanarak yeniden bakınıyorum:)
Balık hafızalıyız galiba ne dersin..
Efe
Ne akıllı, güzel, sevgi dolu bir annesin sen:) Hem sana hem Can'ıma maşaallah. Çok güzel yazmışsın. O kadar hoşuna gidecek ki büyüdüğünde. Hep sağlıklı, huzurlu ve mutlu kalın ailecek.
Sevgilerimle...
sürekli buraya gelince tüylerimi diken diken edecek bir şeyler yazmış olmana hayranım...
Allah nazarlardan saklasın..
Sevgiler
Müge
bütün annelerin aynı şeyleri hissetmesi, düşünmesi, yapması ne tuhaf...
içimde bir yer düğümlendi okurken :(
allah upuzun sağlıklı ömürler versin inşallah senin CAN ınada benim CAN ımada. aslında bütün anne kuzularına tabii...
Yorum Gönder