HOŞGELESİN CAN PARTİSİ (BABY SHOWER)

Bu cumartesi Can'da ben de çok mutluyduk. Evimizi şenlendiren dostlarımız vardı. Sevgili Müge'nin aylar önce yapalım dediği olay gerçek oldu. Can doğmadan evvel biraraya geldik ve benim için bitmek bilmez bir moral deposu oldu bu. Herşeyi düşündüler, Selen'imiz davetiyemizi hazırladı. Daha karşılaşacağımız çok süpriz vardı Can ile birlikte... Ah Ayşem ben sana ne diyeyim bilmiyorum ki... Eli kolu dolu dolu gelip bizi neşeye boğdun. Önce bu harika pasta... İtiraf ediyorum ben ilk defa şeker hamurlu bir pastayı yedim. Bu pasta Sevgili Işıl, Tütü ve Ayşem'in el hüneri ve görsel zevkinin ürünüydü...
Hoşgelesin Can Partisinin konukları için de birer anı hazırlamayı ihmal etmemişlerdi Ayşem, Işıl ve Tütü. Bu bebekleri görünce çocuklar gibi sevindik. Pişirilmesi, süslenmesi ve kutu tasarımı, yani herşeyiyle onlara aitti... Şimdiye kadar sadece ekranda resimlerden gördüğüm güzel kurabiyeler ve pastalardan bir tanesi karşımda gerçek olarak duruyorlardı, anlatamayacağım bir şekilde çok sevindim işte. Akşam pastayı ve kurabiye kutularını eşime gösterdim, gururlandım garip bir şekilde... Bak bunları benim arkadaşlarım yapmış, pastaneden değiller... Ve bunlar bunlarda benim diğer arkadaşlarımdan, söyle ömrünce gördün mü, yedin mi bu kadar güzel özel şeyler... Cevabı hayırdı...

Bu sofrayı görüp "Nasıl hazırladın Pınar bunları?" diye bir hataya düşebilirsiniz. Ben değil, sevgili dostların hazırlığıydı. Bu güzel sofrada bana ait olanlar; ortasından fay hattı geçmiş olan(çatlamış) bir cheesecake, tarifi ekmek makinesi ile olan ancak elde yoğurup normal fırında yapmaya çalışınca yumuşak olması gerekirken gevrek olan ekmek(Biga ekmek) ve yine son dakika kızların yardımıyla yapılan kısırdı... Ama yine de fotoğraflamayı ihmal etmedim, benim yaptıklarım ayrı bir yazıda...

Sofrayı lezzete ve görsel bir şölene boğanlar;

Sevgili Ayşem, Tütü ve Işıl dev pastamız ve kurabiye kutularımız ile...

Müge; Nefis patlıcan salatasını beni kırmayıp yaptı, sağolsun. Maalesef kalmadı. Ben yine patlıcan salatası diye sayıklamaya devam edeceğim.Münevver Hanım her seferinde bizi şaşırtmaya devam ediyor.
Bu kurabiyeler ve baton saleler ancak çok çok özel pastane ya da cafelerde yiyebileceğiniz türden. Bu kurabiyeler bana hep Münevver Hanım'ı ve oğlu Can'ı hatırlatacak. 3-4 yaşındayken oğlu Can'ın, Münevver Hanım'a gidip "Anne bana birşey yap diye" anlatmaya çalıştığı ama bir türlü anlatamadığı, en sonunda resimle anlatmaya çalıştığı, başardığı ve kavuştuğu kurabiyeler bunlar... Can şimdi 24 yaşında, annesinin etkisi ile damak zevki mükemmel gelişmiş biri. Bakalım benim oğlum Can neler isteyecek benden ve damak zevki nasıl gelişecek ...
Selen;Mis gibi damla sakızlı rulolarından kalan son dilim, eşim'in favorisi...
Kayınvalidesinin yaptığı lezzeti ve tazeliği üstünde patatesli açma-börekler...

Yasemin; Oğlumuz için araba şeklinde mis tarçın kokulu çikolatalı keki... Keklerle aramın pek iyi olmadığını düşünürdüm, ama bu kekin görüntü ve kokusuna vuruldum. "Kapıldım gidiyorum" nakaratı eşliğinde mutfağa gidip gelip yemeye devam ediyorum.

Ne kadar teşekkür etsek az onlara.
Çok uzaklardan gelen bir misafirimiz daha vardı. İstanbul'da ki koşturmacası arasında bizi unutmayıp geldiği için ve cici kıyafetlerimiz için ona da çok teşekkür ediyoruz Can ile. Ve gittiler...
Arkalarında bu güzel günü hatırladıkça hep mutlu olup gülümseyecek beni ve Can'ı bırakarak... Oğlum belki hatırlamayacak ama annesi bu güzel günü fotoğrafları ile anlatacak ona da ve o da bilecek bu günün annesinde bıraktığı mutluluğu...