16 Mart 2012

BAZEN

Bazen inanması güç oluyor…
Sabah yatağımda bir bebek ve bir çocuk görüyor gözlerim
Görüyor ama inanamıyorum bir süre…
İnanmaya başladıktan sonra yüzüme bir gülümseme konuyor…
Bebek çocuğun elindeki oyuncağa azimle uzanmaya çalışıyor. Çocuk, oyuncağından bebeği uzaklaştırmaya çalışıyor.
Bebek kıkırdıyor bu duruma, hoşuna gidiyor bu oyun belli…
Bense uzaktan seyrediyorum…
Bir manzarayı keyifle seyreder gibi…

Bu çocuklar benim mi? İki çocuk annesi miyim ben şimdi…
Daha dün gibi değil mi dershanede deneme sınavları, üniversiteye kayıt, hatta o gün yemekhanede yediğim menü bugün gibi aklımda…
Aynalı yemekhane ne de hoşuma gitmişti.
Yayla Çorbası, Tavuk Şnitzel, Peynirli Spagettive Kavun… Yediğim en lezzetli yemekti sanki…

Fakülteye giderken çıkılan Maçka yokuşu, Maslak kampüsünde her köşeden çıkıveren, yurdun önünde bekleyen köpeklerimiz…
Ödev proje koşturmacası, etüd salonunda sabahlamak, ya da sabah ezanla birlikte oda arkadaşlarımı uyandırmadan etüd salonuna doğru şıpıdık şıpıdık terliklerle yol almak
Gözlerimi dinlendirmek için Levent gökdelenlerini seyre dalmak… 



Staj sonrası iş telaşı… O kısma geçmek istemiyorum nedense, ömrümün kalanı da çalışan biri olarak geçeceğinden, ben o değerli 4 yıla odaklanmak istiyorum… Üniversite yıllarıma…
Özlemle anıyorum ne güzel, güzeldi, hatırlaması da yad etmesi de ayrı güzel…
Üniversiteme gidip içini şöyle bir arabayla dolaşıp çıkmak hoşuma gidiyor

Bazen durup düşünüyor, dalıyor insan...
Bir yumak haline dönüşüveriyor herşey
Hüzün, mutluluk, huzur, özlem...
Bir yumak oluveriyor...
Bazen...

9 yorum:

Zeynep'in Evi dedi ki...

İnsan gerçekten böyle mi düşünüyor.. Ben çocuklu halimi hiç hayal edemiyorum neden bilmiyorum acaba herşeye yine böyle yetişebilir miyim.. bazen aklıma sanki yazamam gibi geliyor kokruyorum:(

Anne ve Bebisi dedi ki...

Yoksa maslak kiz yurdu'nda mi kaldin sen de? :)
Ya da ITU'nun kampus icindeki yurtlari miydi? :)

Pınarın Kulubesi dedi ki...

Ben de hayal edemezken o hayalin icinde buluverdim kendimi biranda

Annevebebisi ben İTÜ kampüs ici yurtlarindaydim evet:)
sen peki?

Angelica & Peygo dedi ki...

Pınar merhaba;
ben ferhunde birkan yurdundaydım, sen ?
o kadar hosuma gittiki yazın o gunlere donmek istedim ben de birden.

Adsız dedi ki...

ben ferhunde birkandaydım, sen ?:)

Pınarın Kulubesi dedi ki...

Ben de sizin karsı komşudan Ayazaga danim. İlk yıl da Ayse Birkan daydim:)

Adsız dedi ki...

canim, nasilsin? uzun zaman oldu. bu günlerde ofisi tasiyoruz. isler hafifledikten sonra sana yazmak icin vakit ayiracagim bir ara. keske bebekle, cocugun resminide ekleseydin. büyümüslerdir. merak ettim. sevim

Angelica & Peygo dedi ki...

ben hala okuldayım asistan olarak kaldım bu aralar kampüs o kadar güzel ki şiddetle gelmenizi tavsiye ederim :)

Pınarın Kulubesi dedi ki...

Angelica, cok imrendim sana. Geliyorum arada, gelip icinde söyle bir dolaşıp çıkıyoruz, oğluma anlatıyorum, bak biz babanile burada tanıştık diye:))