NEHİR-İM AKIYOR...

Bunca zaman kendimi bu acıdan uzak tutmayı başarmışım. Blog dünyasından uzak olmak, okumaya vakit ayıramamak, Nehir-im'in, Annesinin derdinden uzak tutmuş beni...

Ancak bu acıdan benim de payıma düşen varmış. Onu aldım sonunda, ne kadar akıtmaya çalışsamda göz pınarlarımdan doğru, bitmiyor payıma düşen parça...

Yarın uğurluyoruz seni,
Payımıza düşeni daha da akıtmaya...
Ailene destek olmaya, desteğe ihtiyaç duyarak...
Sen destek ol bize, dokun kalbimize minik ellerinle
İhtiyacım(ız) var...
Dokun, ferahlık ver bizlere...
Seni göremesek de,
Aramızdasın, hürsün...
Bir meleksin sen artık ve heryerdesin...