Akşam eve geldiğimde, seninle konuşuyorum. Hayran hayran gözümün içine, ta içine bakıyorsun, uzun uzun. Heyecanlanıp, sen de katılıyorsun sohbete, güvencin gibi guruluyorsun, gözlerin öyle bir gülüyor ki... O anları hiçbir şeyle değişemem.
Büyüyorsun, inanılmaz geliyor her geçen gün sende değişenler...
Önceleri ilgini çekmeyen akvaryum, şimdi senin en büyük ilgi alanın kitap raflarından sonra... Balıklar dolaşıyor, sen gözlerinle onları takip ediyorsun, yine annen konuşuyor hiç durmadan. Bu kırmızı balık, bu sarı, bu turuncu, bu da büyük balık....
Bir yandan da annen fotoğraf çekmek istiyor hiç olmadığı kadar, ama seninleyken aklının köşesinden geçmiyor fotoğraf çekmek, seni seyretmek varken, seninle dolu dolu yaşamak varken, senin fotoğrafını çekmeyi hiç istemiyor. Baban devreye giriyor bu noktada...
Büyüyeceksin ve seninle doyasıya gezeceğiz bu şehirde, bu ülkede ve bu dünyada...
Büyü bebeğim, büyü...
10 yorum:
cnm ya ne güzel anlatım.oğlun bunları okuyacak kadar büyüdüğünde neler hissedecek çok merak ediyorum.sana bu konuda özenmedim desem yalan olur.bu blog aleminden biraz geç haberim oldu.:)cnm sakın bırakma mutlaka devam ettir.büyüdü artık desen bile..
Semra
ben de bu yazılara devam etmeyi çok istiyorum. Büyüdüğünde kızıp utanacak mı bilmiyorum. Altı açıkken ortalığı suladığından filan bahsetmiştim mesela, mandalina kabuklu fotoğrafına ya da:)
Pınarcım merhaba :)
hayırlı olsun 4. ayınız. Rabbim daha nice 4 ayları nasip etsin sağlık mutlulukla, hep beraber.
öpüyorum canımı ve seni
Severim ben o yakışıklıyı! Gittikçe daha güzelleşiyor bu çocuk Pınar. Allah analı babalı büyütsün.
Büyümüşsünüz kocaman olmuşsunuz bile;)
Her ikinizi de çok öpüyorum...
pınarcım canı allah nazardan saklasın pek tatlı oğluşun inşallah hep beraber olun sevgilerimle bayyy
Bize geldiğinden çok farklı şimdi Can torun. Daha da değişecek ve bu fotoğraflara bakıp ne kadar değişmişsin dedirtecek.
Sağlıklı büyür inşallah.
Merhaba Pınar,
bloglarda düzenli okuduğum bebeklerin tümünde çok garip hissediyorum,siz orda buyümesini hayretle izlerden bende ekrandan hergün takip ediyorum,inan kendi yeğenimi bile bu kadar düzenli takip etmemiştim çünkü o zaman Ankarda yaşıyorlardı ,tabi ozaman bloglar yoktu, hani derler ya elimde büyüdü diye ,onun gibi bişey :)
Sevgiler
Pınar'cım yıllarca hayıflandım çaılşmadım diye .Ev kadınlığını hiç sevmedim halada aynı.Soranlara çalışmıyorum derdim ev kadını ban hep ters gelmiştir çalışan kadın sok kadınımı oluyor diye.
Ama son yılarda fikrim şöyle değişti yetişen çocukları görünce ben iyi ki kendim yetiştirmişim diyorum bir de çok güzel yetiştirmişsiniz çocuğunuz tebrikler;; dendiğini duyunca çok guru duyor insan .Ben sadece çocuklara adamıştım kendimi sonradan bağımlı değil bağlı anne olucam dedim .mesafeyide öyle yapmaya çalışıyorum.çocuklarımla diyaloğum çok .Arkadaş gibiyiz ama asla benim anne olduğumu unutturmam onlara . yeri gelince mudahale edrim.ama onların fikileride benim için sonsuz değerlidir.
Çok yazdım gene çoştum herhalde .
Can'ına iyi bak oğluşu öp bizm için Ayşegül ablası için de.
Sevgiler.
maşallal pekte güzel ,en güzel zamanları tama yemelik
sevgiler
Yorum Gönder