Beni hiç yalnız bırakmadınız, hem telefonlarınızla, hem ziyaretlerinizle ve güzel yorumlarınızla...
Bir de üstüne güzel hediyelerinizle sevindirdiniz...
Gönül borcu bu, nasıl ödenir?
Elbet yeri ve zamanı gelir, ödenir tüm gönül borçları...
Gönül borcu alacaklıları sizlere duyurulur, hepiniz kendinizi biliyorsunuz...
Sizler sanal dostlar değil miydiniz?
Nasıl bu kadar gerçek ve yakın oldunuz?
Sevgiyi Pınar; gönüller bir olunca gönül borcu morcu olmaz. Nereden çıktı bu "borç" şimdi?
YanıtlaSilPınar'cığım; sana ulaşmaya çalıştım ama çok da rahatsız etmek istemedim. Umarım rahatsınızdır. Bir isteğiniz olduğunda tek telefon yeter...
YanıtlaSilPınar'cığım,
YanıtlaSilBenzer bir duyguyu bugün ben de yaşadım. Hatta çok değil, beş on dakika önce de bunu düşünüyordum. Sanal diyoruz ama hepsi de dosdoğru dostluk işte. Sanallığı falan kalmadı bunun. Ne güzel. Nasıl geçiyor Can bebekle ilk günleriniz? Akın Abi iletmiştir umarım dileklerimi. Çok sakin ve tatlı bir bebek dedi Can için. Maya'cığımı özlerken bir bebeğe yakın olmak, onu koklamak, omzumda uyutmak isterdim...
Biz seni çok sevdik Pınar, içtenliğini sevdik. Hiç görmesek de gönül gözüyle sevdik.
YanıtlaSilPunto Amca
YanıtlaSilgönül borcu bu, yapılanlar karşısında bu duyguyu hissetmemek mümkün değil, gönül borcu kanunları ne der bu konuda bilmiyorum ama ben yeri ve zamanı geldikçe bu gönül borçlarımı ödemek istiyorum. Bu konuda söz dinlemiyorum.
Canım Ayşem, aradığını biliyorum, o ara telefona bakmayı da çok istedim ama hemşire bizi bırakmadı. Armağan'dan aldım iyi dileklerini, sepetimiz hala başköşemizde, sana nasıl teşekkür etsem az, önce pastamız sonra kurabiye sepetimiz, özenle, sevgiyle yapılmış. Daha ne isteyeyim senden.
Merhaba Tijen Hanım,
YanıtlaSilCan bebekle ilk birkaç günümüz acemiliklerle geçti, şimdi daha iyiyiz, daha fazla uyuyabiliyorum, dengeyi kurabildik.
Bu dostluklar konusunda birşeyler yazmam gerekiyordu, çünkü öyle bir hal aldı ki, aldı başını gitti, gerçek bir dostluktan hiçbir eksiği kalmadı.
Sevgiler
Merhaba Kuzine
güzel yorumun için çok teşekkür ederim. Hiç görmesek de demişsin ya, Zonguldak'a geliyoruz biz arada, eşimin anne ve babasının evi orada. Görüşüp tanışabilmek dileğiyle
sevgiler
Pınarcım bende seni hiç tanımasamda,yazdıklarından ,yaptıklarından tanıyor hissediyorum kendimi.Ve inan gördüğüm her yeni yazını daha okumadan acaba pınar neler yazmış diye merak ediyorum.Şimdi daha bir merak eder oldum.Sebebi Can:)
YanıtlaSilSevgiler..Can a öpücükler..
Pınar'cığım, henüz ev ziyaretine gelemedim. Biraz dinlenip, kendinize gelmenizi bekliyorum. İnşallah birbirinize ve yeni düzeninize alışmışsınızdır.
YanıtlaSilSütün bol olsun. Öpüyorum.
Nane Limon.
en çok da emin önünde çektiğiniz aile resmini sevdik ne güzel resimdi o öyle tekrar hayırlı uğurlu olsun bebeğiniz ailenize huzur içinde bir ömür diliyorum size
YanıtlaSilMerhaba Pınar,ben de kendime aynen öyle söylüyorum sanal olduğunu düşündüğüm bir insanın doğumu ya da bebeğinin görüntüsü beni neden ağlatır anne de değilim hani.O sabah postunu okuyup çıkmıştım evden gün içinde hep seni düşündüm dua ettim.Bizi merakta bırakmayıp sıcağı sıcağına haber verdiğin için sağol.Asıl sen bizi önemseyip o dar vakitlerde bile haber vererek borcunu ödedin tabi borç varsa ortada.Kastamonudan sevgiler...Nazife...
YanıtlaSilgonul borcu !!! kime neden :) burada dostluklar karsiliksiz yurekler lekesiz sevgiler hesapsiz...
YanıtlaSilPınarcığım,
YanıtlaSilBlog dünyasına girdiğimden ve sanalı gerçeğe taşıdığımızdan beri ben de dostluklarımızla gurur duyuyor ve çok mutlu oluyorum. En kısa zamanda seni ziyarete gelmek istiyoruz. Hele sen biraz dinlen de.. 10 vakte kadar yanındayız :))